Yalnız iken puslar içerisindeki anlarınızı yakalamaya çalışırsınız. Gözlerinizi kısar, hafızanızı daha bir zorlarsınız. Ama yakaladıklarınızın iki elin parmaklarını geçmediğini fark edersiniz. İçiniz yanar… Bir ömürden geriye kalanların bu kadar az olması canınızı acıtır. Ve kapıya bakarsınız... Mutluluklardan kalanları beklersiniz.
Yaşam, çıkış ve inişlerden ibaret. Hepimiz sona yaklaşacağız.
Geriye dönüp bakıp da torunlarımıza anlatacak en azında küçük mutluluklar biriktirmeliyiz. Ki bir gün yanı başınıza oturduklarında iş işten geçmeden yaşamın ne kadar değerli olduğunu hissettirebilin.
Siz de yaşamın hakkını verin. Küçük mutluluklar biriktirin.
16 Kasım 2007 Cuma
CANIMAA
Masal Prensesim... İçimin gülen yüzü... Babasının akıllı kızı, bize yaşattıkların için sağ ol annem. Hayatımıza zahmetsizce, üzmeden, bekletmeden girdiğin için sağ ol
BALBÖCEĞİM
"Balböceğim”
Dilimde bir melodi. “Balböceği, Balböceği, annesinin Birtanesii. Benim Tatlı Miniğim…”
Cennet Kokulum..
Bekliyordum uzaklarda öyle tatlı bir heyecanla seni… Ama bilmiyordum bu kadar, doğuşunla yüreğimi saracağını, bu depderin, sımsıcacık sevgini…
Öylesine bir heyecanla sımsıkı sarmaladın ki anneciğinin yüreğini. Seni çok seviyorum Meleğim, kaynıyorsun içimde. Pırıl pırıl tomurcuklandırıyorsun gözlerimi.
Seni donatıp da bu dünyaya tomurcuklandıran O güzel Yaradan'ıma, Sevgini yüreğimde yakan Gerçek Yârime sonsuz nihayetsiz hamdolsun. Sükürler olsun Onun kelimelerince…
Göndermiş seni yuvana, ışıltılar yakıp gözlerinde. Biliyor musun? Sen, cennet ferahlığınla geldin, dağlayan acıların üzerine...
Benim biricik Miniğim. Yansımalarını hayalime ulaştıran resmine bakıyorum. Bakıyorum, bakıyorum ama bir turlu doyamıyorum. O pırıl pırıl akıl ve bilinç akıtan depderin ve kocaman parçalara. Gözlerine kanamıyorum.
Bir şeylerin farkındasın daha şimdiden. Farkındayım. Sen o bebek teninde bile daha şimdiden çok farklısın.
Annen seni hissediyor Balböceğim... İnan hissediyor.
Dilimde bir melodi. “Balböceği, Balböceği, annesinin Birtanesii. Benim Tatlı Miniğim…”
Cennet Kokulum..
Bekliyordum uzaklarda öyle tatlı bir heyecanla seni… Ama bilmiyordum bu kadar, doğuşunla yüreğimi saracağını, bu depderin, sımsıcacık sevgini…
Öylesine bir heyecanla sımsıkı sarmaladın ki anneciğinin yüreğini. Seni çok seviyorum Meleğim, kaynıyorsun içimde. Pırıl pırıl tomurcuklandırıyorsun gözlerimi.
Seni donatıp da bu dünyaya tomurcuklandıran O güzel Yaradan'ıma, Sevgini yüreğimde yakan Gerçek Yârime sonsuz nihayetsiz hamdolsun. Sükürler olsun Onun kelimelerince…
Göndermiş seni yuvana, ışıltılar yakıp gözlerinde. Biliyor musun? Sen, cennet ferahlığınla geldin, dağlayan acıların üzerine...
Benim biricik Miniğim. Yansımalarını hayalime ulaştıran resmine bakıyorum. Bakıyorum, bakıyorum ama bir turlu doyamıyorum. O pırıl pırıl akıl ve bilinç akıtan depderin ve kocaman parçalara. Gözlerine kanamıyorum.
Bir şeylerin farkındasın daha şimdiden. Farkındayım. Sen o bebek teninde bile daha şimdiden çok farklısın.
Annen seni hissediyor Balböceğim... İnan hissediyor.
ARTIK ANNEYİM
Bir şeyleri yerinde tutmak, durumları farklılaştırmak için olan direncim her zamankinden fazla. Umut her zamankinden fazla. İnsana olan inancım, dünyanın ışıltılı maviliği her zamankinden fazla. Değişmek değiştirmek adına ne varsa, hepsinden fazla fazla var yüreğimde. Artık anneyim çünkü. Hayatıma yeni bir hayat katıldı, daha güçlüyüm. Öğrenmeye açlığım yenilendi. Bir süredir bilmek ihtiyacım kalp atımı gibi ritimli hale gelmişti. Oysa şimdi coşkun bir sevinçle öğrenmek istiyorum, ilk gençliğimdeki gibi, çocukluğumdaki gibi.
Baharda incecik taze uçlar veren dal gibiyim. Bilen bilir ağaçların o taze sürgünlerini, taze yeşilliğinin insana kattığı tarif edilmez neşeyi. Bir şeylere sahip çıkmak, onarmak, yakalamak, koşturmak, fikrimi genişletmek için hazırım. Artık anneyim…
Biricik bebeğim benim. Bir insanın kök dişlerine bile hayran olunur mu? Oluyorum işte. Zorla güldürüp dişlerine bakıyorum. Eti yarıp çıkmaya çalışan, tamamlanmaya çalışan dişin serüvenini izliyorum. Her şeyi öyle taze öyle yeni ki. Hayranlığındayım dişi çıkarken görmenin, büyümeyi adım adım takip etmenin. Hayatın gücünün, yaşamın devamının önemliliğinin.
"Bu çocuk seni yarı çılgın yaptı" diyenlere gülüp geçiyorum. Dişlerini, dişetlerini, gülücüğünü, emeklemesini en ince ayrıntısına kadar anlatıp bıktırıyorum dostlarımı. Kızımın hayatla bağımı kopartmak yerine daha fazla güçlendirmesini seviyorum. Daha fazla şey bilmek ihtiyacımı genişletmesini de seviyorum. Bir çocuğun dünyasına kapılıp, onun yörüngesinde takılıp kalmak en kolay düşülecek yanlışlardan biri gibi.
Karar verdiğim her şeyi yapabilirim, artık daha güçlüyüm, canıma can katıldı çünkü. Artık anneyim çünkü. Yaşam dize gelsin önümde, korkutmasın yüreğimi hiçbir zorluk. Benim korktuğum kadar korkacak çünkü kızım, benim olduğum kadar cesur olacak. Benden öğrenecek güçlü olmayı, sorunlarını çözmeyi. Nezaketi, iyiliği, paylaşmayı benden öğrenecek. Benim ona bıraktığım insani miras kadar gelişecek insani yetenekleri…
Ancak olmasını çok istediğim, doğrusu dilediğim tek şey var kızımla ilgili; Yaşam sevinci coşkusu eksik olmayan bir yetişkin olması... Bu coşkuyu ona kazandırmanın tek yolu da "Kendimizin yaşam coşkusuna sahip olmasından" geçiyor sanırım...
Baharda incecik taze uçlar veren dal gibiyim. Bilen bilir ağaçların o taze sürgünlerini, taze yeşilliğinin insana kattığı tarif edilmez neşeyi. Bir şeylere sahip çıkmak, onarmak, yakalamak, koşturmak, fikrimi genişletmek için hazırım. Artık anneyim…
Biricik bebeğim benim. Bir insanın kök dişlerine bile hayran olunur mu? Oluyorum işte. Zorla güldürüp dişlerine bakıyorum. Eti yarıp çıkmaya çalışan, tamamlanmaya çalışan dişin serüvenini izliyorum. Her şeyi öyle taze öyle yeni ki. Hayranlığındayım dişi çıkarken görmenin, büyümeyi adım adım takip etmenin. Hayatın gücünün, yaşamın devamının önemliliğinin.
"Bu çocuk seni yarı çılgın yaptı" diyenlere gülüp geçiyorum. Dişlerini, dişetlerini, gülücüğünü, emeklemesini en ince ayrıntısına kadar anlatıp bıktırıyorum dostlarımı. Kızımın hayatla bağımı kopartmak yerine daha fazla güçlendirmesini seviyorum. Daha fazla şey bilmek ihtiyacımı genişletmesini de seviyorum. Bir çocuğun dünyasına kapılıp, onun yörüngesinde takılıp kalmak en kolay düşülecek yanlışlardan biri gibi.
Karar verdiğim her şeyi yapabilirim, artık daha güçlüyüm, canıma can katıldı çünkü. Artık anneyim çünkü. Yaşam dize gelsin önümde, korkutmasın yüreğimi hiçbir zorluk. Benim korktuğum kadar korkacak çünkü kızım, benim olduğum kadar cesur olacak. Benden öğrenecek güçlü olmayı, sorunlarını çözmeyi. Nezaketi, iyiliği, paylaşmayı benden öğrenecek. Benim ona bıraktığım insani miras kadar gelişecek insani yetenekleri…
Ancak olmasını çok istediğim, doğrusu dilediğim tek şey var kızımla ilgili; Yaşam sevinci coşkusu eksik olmayan bir yetişkin olması... Bu coşkuyu ona kazandırmanın tek yolu da "Kendimizin yaşam coşkusuna sahip olmasından" geçiyor sanırım...
BİRİCİĞİMMM
Daha dün gibiydi…
Doğduğun günü hatırlıyorum; doğumhanede şaşkınlık içinde sana bakarak ağladığımı.
Bak ne çabuk geçti zaman koca kız oldun, 2,5 yaşına geldin. Doğduğun an gözlerimin önünde… O kadar ufaktın ki, kucağıma almaya korktum bir yerini incitirim diye.
Ama bak günler o kadar hızlı geçti ki, yürüyorsun bile. Önceleri sesler çıkartmaya başladın, aguların en sevdiğim melodi oldu. Sonraları çığlıkların başladı, çığlıkların en sevdiğim sesleniş oldu. Daha sonra dişlerin çıktı; dişlerine bakmak, onları saymak en zevkli işim oldu.
Bir gün aniden emekledin, şimdi yürüyorsun. Ben de seninle emekledim, seninle apaladım. Yeniden öğrendim yürümeyi seninle. Bakışlarınla içimi okudun çoğu zaman; hele o sımsıkı sarılışın… Eritti bitirdi beni.
En büyük zaafımsın; hani elimde olsa dünyanın tüm güzelliklerini sererim önüne; çirkinliklere ise set olurum… Hani sana gelen bana gelsin, Allah ömrümü sana versin.
Her gün çok farklı seninle; her gün büyüyorsun, gelişiyorsun, öğreniyorsun. Zaman farklı akmaya başladı senden sonra, saniyeler daha değerli benim için, çünkü seninle dolu. Seni o kadar çok seviyorum ki canım kızım, karşılıksız bir sevgi bu, beklentisiz.
Sen hep gül anneciğim; arada ağla ama, ağlamaların mutluluktan olsun. Engebeli yollarda düştüğünde kalkmanı, daha hızlı ve daha hırslı adımlarla kaldığın yerden devam etmeni istiyorum. Bir anne, çocuğu için hangi iyi dilekleri temenni ederse, hepsi olsun hayatında bebeğim.
Son olarak anneciğim iyi varsın, iyi ki hayatımdasın. SENİ ÇOK SEVİYORUZZZZZ
Doğduğun günü hatırlıyorum; doğumhanede şaşkınlık içinde sana bakarak ağladığımı.
Bak ne çabuk geçti zaman koca kız oldun, 2,5 yaşına geldin. Doğduğun an gözlerimin önünde… O kadar ufaktın ki, kucağıma almaya korktum bir yerini incitirim diye.
Ama bak günler o kadar hızlı geçti ki, yürüyorsun bile. Önceleri sesler çıkartmaya başladın, aguların en sevdiğim melodi oldu. Sonraları çığlıkların başladı, çığlıkların en sevdiğim sesleniş oldu. Daha sonra dişlerin çıktı; dişlerine bakmak, onları saymak en zevkli işim oldu.
Bir gün aniden emekledin, şimdi yürüyorsun. Ben de seninle emekledim, seninle apaladım. Yeniden öğrendim yürümeyi seninle. Bakışlarınla içimi okudun çoğu zaman; hele o sımsıkı sarılışın… Eritti bitirdi beni.
En büyük zaafımsın; hani elimde olsa dünyanın tüm güzelliklerini sererim önüne; çirkinliklere ise set olurum… Hani sana gelen bana gelsin, Allah ömrümü sana versin.
Her gün çok farklı seninle; her gün büyüyorsun, gelişiyorsun, öğreniyorsun. Zaman farklı akmaya başladı senden sonra, saniyeler daha değerli benim için, çünkü seninle dolu. Seni o kadar çok seviyorum ki canım kızım, karşılıksız bir sevgi bu, beklentisiz.
Sen hep gül anneciğim; arada ağla ama, ağlamaların mutluluktan olsun. Engebeli yollarda düştüğünde kalkmanı, daha hızlı ve daha hırslı adımlarla kaldığın yerden devam etmeni istiyorum. Bir anne, çocuğu için hangi iyi dilekleri temenni ederse, hepsi olsun hayatında bebeğim.
Son olarak anneciğim iyi varsın, iyi ki hayatımdasın. SENİ ÇOK SEVİYORUZZZZZ
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
